Mijn verhaal
Welkom op mijn blog!
Om mijn blog wat in te leiden zal ik eerst enkele zaken over mijzelf vertellen, maar vooraleer ik dat doe wil ik jullie veel leesplezier wensen. De titel van mijn blog heet 'tijden van corona', de titel spreekt natuurlijk voor zich in de situatie waarin we ons nu bevinden. In mijn inleiding zal ik het dan naast een korte voorstelling van mezelf ook hebben over hoe ik de 'corona-tijd' beleef.
Wie ben ik?
Aangezien niet iedereen mij kent vindt ik het belangrijk dat jullie voor het lezen enkele zaken over mij weten, zodat jullie mijn beleving in verband met het corona virus beter kunnen begrijpen. Ik ben Femke Vandemeulebroecke, ik ben 19 jaar oud en heb 2 oudere broers. Vorig jaar koos ik ervoor om de opleiding Orthopedagogie te volgen maar bij nader inzien heb ik mijn keuze veranderd en zit ik nu in het eerste jaar Sociaal Werk.
Mijn bezigheden:
Als ik denk aan mijn favoriete citaten dan kan ik meteen de link leggen naar de Griekse dichter Juvenalis, met zijn uitspraak:'mens sana in corpore sano' ookwel 'een gezonde geest in een gezond lichaam. Deze uitspraak kan ik vooral linken aan mijn hobby's. Naast mijn studies ben ik vooral bezig met sport. Mijn hobby's zijn voetbal, lopen en af en toe gaan fietsen. Naast sporten heb ik nog een belangrijke hobby, namelijk Chiro.
Hoe beleef ik de corona-tijd?
Toen ik op het nieuws hoorde dat er heel wat gevallen van COVID-19 in China waren, leek dit voor mij een ver-van-mijn-bed-show. Als solidaire medemens vindt je het verschrikkelijk wat er in andere landen gebeurd, maar echt zorgen maakte ik me niet.
Dan hoor je op de radio dat het steeds dichter en dichter komt... Italië, dit was even slikken, maar goed nog geen reden tot paniek. Eens ik te horen kreeg dat mijn voetbalseizoen er voor een tijdje (of zelf volledig?) op zat sloeg dit in als een bom voor mij, mijn grootste passie kon ik niet meer uitoefenen. Later op de dag kreeg ik ook te horen dat de Chiro voor een tijdje zou stilliggen, deze dag zal ik nooit vergeten. Op die dag is het namelijk helemaal tot mij doorgedrongen hoe ernstig deze situatie is. Het is geen ver-van-mijn-bed-show meer, maar het is harde realiteit.
Dit is een tijd van gehele onzekerheid waarbij ik me veel vragen stel. Stilletjes aan zie je elke opgestelde deadline verschuiven naar een latere datum. Je ziet alle opgestelde maatregelen bij wijze van spreken met de minuut verstrengen. Wanneer kunnen we ooit weer normaal buitenkomen? Wordt alles terug zoals voorheen? Wanneer krijgen we onze vrijheid terug? Dit en nog veel meer vragen zijn vragen die ik me dagelijks afvraag. Een virus die heel de wereld op zijn kop zet, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Ik mis het leven van voor deze periode, stage, voetbal, Chiro, het samenkomen met vrienden, familie bezoeken, vrijuit mogen doen wat je wil.
Schrik? Ja, die begint er te komen. Dagelijks zie je dat er meer en meer mensen in België met het virus getroffen worden, wetende dat het ergste nog moet komen... In mijn dichte omgeving is er nog geen sprake van corona, en daar ben ik blij om.
Eén van mijn favoriete liedjes, die in deze tijd zeer toepasselijk is, is het volgende:
https://www.youtube.com/watch?v=OV5_LQArLa0
Ik zou graag met dit liedje een eind maken aan deze post met volgende boodschap:
'You'll never walk alone' 💓
Om mijn blog wat in te leiden zal ik eerst enkele zaken over mijzelf vertellen, maar vooraleer ik dat doe wil ik jullie veel leesplezier wensen. De titel van mijn blog heet 'tijden van corona', de titel spreekt natuurlijk voor zich in de situatie waarin we ons nu bevinden. In mijn inleiding zal ik het dan naast een korte voorstelling van mezelf ook hebben over hoe ik de 'corona-tijd' beleef.
Wie ben ik?
Aangezien niet iedereen mij kent vindt ik het belangrijk dat jullie voor het lezen enkele zaken over mij weten, zodat jullie mijn beleving in verband met het corona virus beter kunnen begrijpen. Ik ben Femke Vandemeulebroecke, ik ben 19 jaar oud en heb 2 oudere broers. Vorig jaar koos ik ervoor om de opleiding Orthopedagogie te volgen maar bij nader inzien heb ik mijn keuze veranderd en zit ik nu in het eerste jaar Sociaal Werk.
Mijn bezigheden:
Als ik denk aan mijn favoriete citaten dan kan ik meteen de link leggen naar de Griekse dichter Juvenalis, met zijn uitspraak:'mens sana in corpore sano' ookwel 'een gezonde geest in een gezond lichaam. Deze uitspraak kan ik vooral linken aan mijn hobby's. Naast mijn studies ben ik vooral bezig met sport. Mijn hobby's zijn voetbal, lopen en af en toe gaan fietsen. Naast sporten heb ik nog een belangrijke hobby, namelijk Chiro.
Hoe beleef ik de corona-tijd?
Toen ik op het nieuws hoorde dat er heel wat gevallen van COVID-19 in China waren, leek dit voor mij een ver-van-mijn-bed-show. Als solidaire medemens vindt je het verschrikkelijk wat er in andere landen gebeurd, maar echt zorgen maakte ik me niet.
Dan hoor je op de radio dat het steeds dichter en dichter komt... Italië, dit was even slikken, maar goed nog geen reden tot paniek. Eens ik te horen kreeg dat mijn voetbalseizoen er voor een tijdje (of zelf volledig?) op zat sloeg dit in als een bom voor mij, mijn grootste passie kon ik niet meer uitoefenen. Later op de dag kreeg ik ook te horen dat de Chiro voor een tijdje zou stilliggen, deze dag zal ik nooit vergeten. Op die dag is het namelijk helemaal tot mij doorgedrongen hoe ernstig deze situatie is. Het is geen ver-van-mijn-bed-show meer, maar het is harde realiteit.
Dit is een tijd van gehele onzekerheid waarbij ik me veel vragen stel. Stilletjes aan zie je elke opgestelde deadline verschuiven naar een latere datum. Je ziet alle opgestelde maatregelen bij wijze van spreken met de minuut verstrengen. Wanneer kunnen we ooit weer normaal buitenkomen? Wordt alles terug zoals voorheen? Wanneer krijgen we onze vrijheid terug? Dit en nog veel meer vragen zijn vragen die ik me dagelijks afvraag. Een virus die heel de wereld op zijn kop zet, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Ik mis het leven van voor deze periode, stage, voetbal, Chiro, het samenkomen met vrienden, familie bezoeken, vrijuit mogen doen wat je wil.Schrik? Ja, die begint er te komen. Dagelijks zie je dat er meer en meer mensen in België met het virus getroffen worden, wetende dat het ergste nog moet komen... In mijn dichte omgeving is er nog geen sprake van corona, en daar ben ik blij om.
Eén van mijn favoriete liedjes, die in deze tijd zeer toepasselijk is, is het volgende:
https://www.youtube.com/watch?v=OV5_LQArLa0
Ik zou graag met dit liedje een eind maken aan deze post met volgende boodschap:
'You'll never walk alone' 💓
Dag Femke,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je hier deelneemt, welkom op ons reddingsvlot. Je hebt een fijne pen en ik zie uit naar je volgende bijdragen. Binnenkort stuur ik je nog wat tips om dit tot een goed einde te brengen.
Hou je gezond, alle groeten,
bw
Ik herken mij volledig in wat je schrijft, voor mij was het eerst ook een ver van mijn bed show.. Nu zit ik de hele dag binnen en heb eerlijk gezegd ook wat schrik. Ik kijk uit naar je verdere posten.
BeantwoordenVerwijderen